Jak żyć- czyli jak nie żyć ciągle nauką

W sumie tytuł brzmi niefortunnie negatywnie. Coś w stylu: trafiacie na posta, który ma was odciągnąć od nauki? Ta blogerka to na pewno jakiś tuman i nieuk i chce Was zaciągnąć na swoją złą stronę.  Oj tak, Wasi rodzice by spojrzeli na to wątpliwym okiem.  Ale spokojnie- wszystko przecież da się zrobić z umiarem :D

Szkoła i nauka odgrywają ważną rolę w życiu człowieka. W sumie zdobywamy wiedzę całe życie, jest to coś cennego, czego nikt nie może nam zabrać. To nasz pierwszy dobytek życia, więc warto o niego dbać i go poszerzać.

Jednak nie dopuśćmy do tego, by szkoła, książki, nauka i sprawdziany były naszą wyłącznością.

Musimy nauczyć się czasem odpuszczać. Kiedy nawali ci się pierdyliard rzeczy do wykucia, a ty wracasz do domu po 6 godzinach snu, a 8 godzinach lekcji i masz w głowie tylko, żeby się położyć – nie rób wszystkiego zatarcie na siłę.

Nasz organizm, sen, odpoczynek dadzą w jakimś momencie o sobie znać. Cóż, chyba nie jesteśmy robotami.

Nie chodzi o to, że mamy położyć się i nic w ogóle nie robić. Sami wiemy ile czasu poświęcamy na naukę, ile na inne rzeczy i jaki przedmiot jest dla nas ważniejszy, a jaki mniej.  Nasze sumienie i rozsądek grają swoją rolę.

Czasem rzeczywiście jest ciężko, okej trzeba się spiąć, ale nic się nie stanie jak z jednego przedmiotu dostaniesz 5, a z drugiego 3. Dopiero teraz, w 2 klasie sobie uświadomiłam, że oceny są mało warte. Świadectwa, czerwone paski są naprawdę niczym. Największy wpływ na Waszą przyszłość ma matura. Uczycie się dla siebie. To wszystko ma być dla Was przygotowaniem. 

Jeżeli zrezygnujesz z nauki do klasówki  historii na mat-fizie- to to nie odegra dłuższej roli w twoim życiu.

Jeżeli nie wyrobisz się i nie pouczysz się raz dobrze nawet do ważniejszego przedmiotu właściwie też nic się nie stanie, pod warunkiem, że nie porzucisz tego w las, a wrócisz do danego materiału.

A to wszystko pisze dziewczyna z biol-chemu w 2 LO :D

Kiedy myślę o roczniku maturalnym to widzę podkrążone oczy, dużo ilości kofeiny i stos książek. Mowa zwłaszcza o profilu biol-chem, no fakt-musimy ogarnąć obszerny materiał. W sumie nie wiem jaka będzie moja sytuacja za rok, ale na pewno nie chce doprowadzić do braku jakiejkolwiek rozrywki. Właśnie w tym celu  robotę zaczynam po trochu  teraz, np. poprzez rozszerzanie zdobytej wiedzy z repetytoriami i robieniem zadań maturalnych. Inaczej jest mieć na to 19 miesięcy, a inaczej 2. Dobra organizacja, systematyczne powtarzanie i da się J

Szczerze to nie wyobrażam sobie np. weekendu w książkach bez żadnego wyjścia z domu. Nauka jest dla mnie ważna, ale potrzebuję też czasu na inne czynności.

Nie musimy być najlepsi ze wszystkiego. Uczmy się regularnie, ale też nie panikujmy, jeżeli na coś nie starczy nam czasu, nie bójmy się odpocząć i odpuścić.

A co zrobimy jeśli złapie nas choroba na tydzień i będziemy w lesie bo przecież straciliśmy 7 godzin matematyki i 5 biologii, czyli jakieś półdziały? Pójdziemy do tej szkoły z gorączką?

Trzeba jakoś dać radę, poradzić sobie, ale to nie znaczy zawsze perfekcyjnie. 

Jesteśmy młodzieżą, musimy trzymać kontakty ze znajomymi, mieć pasje, rozwijać się. Musimy mieć o czym o sobie opowiadać.

Nauczmy się znajdywać czasem czas na odpoczynek i regenerację.  W sumie na moim przykładzie wiem, że trudno jest czasem zrezygnować z nauki do czegoś, bo od razu ogarnia nas stres, że akurat wtedy ktoś nas spyta, czy coś złego się wydarzy. Oceny to tylko liczby. Czasem też koło fortuny. Nie musi pójść dobrze za każdym razem.  Powinniśmy mieć na wglądzie, co jest dla nas rzeczywiście przydatne i ułożoną hierarchię  ważnych przedmiotów i mniej ważnych. Nie bierzmy na siebie wszystkiego na raz.

A wy jak to spostrzegacie?

Na jakich jesteście profilach i jak wygląda ilość Waszej pracy?