Zobaczyć to, czego inni nie widzą

Zazwyczaj nie lubiłam rano wstawać. Słysząc budzik o godzinie 7 chciałam zamknąć oczy i się już w ogóle nie budzić. Czułam się strasznie źle i zaczynałam dzień od totalnego zniechęcenia. Nieważne, czy szykowałam się do szkoły, czy na wyjazd. Teraz żałuję. Po doświadczeniach poprzedniego miesiąca, kiedy normalne było dla mnie wstać 4.30 do pracy to teraz dla mnie już nic.

Zasuwając rowerem po centrum mojego miasta wraz z plecakiem, słuchawkami  oraz z promieniami wchodzącego słońca wyobrażałam sobie jak o tej porze jadę w tej chwili się przejechać gdzieś poza miasto i robić zdjęcia ponadprzeciętnego widoku. Ewentualnie chciałam o tej porze być w pociągu lub aucie i jechać gdzieś na wakacje. Ale jechałam niestety dalej i w innym celu niż odpoczynek. Byłam w szoku, gdy mijałam obok wielu innych ludzi. Myślałam, że jest to pora kompletnie nie do pojęcia. Jednak byli to sami dorośli wędrujący na stację. Idealna pora, by uniknąć jeszcze upału.

Okej, minął mój czas pracy i zaczęłam swoje 2 miesiące wakacji. Całe moje wyobrażenia gdzieś zniknęły. Bardzo łatwo wróciłam do trybu wstawania o 9,10 i robienia wielu rzeczy oprócz tych,  które dawno gdzieś głęboko chciałam. Obudziłam się po 2 tygodniach mojego wolnego i zastanawiałam się, co przez ten czas zrobiłam i co zobaczyłam. Naprawdę niewiele. W tym właśnie momencie trochę przeraziłam się i przygotowałam taką moją małą listę „TO DO”. Wyobraźcie sobie, że przez tydzień już zrobiłam ponad 5 rzeczy z niej. 

Jedną z nich była sesja o wschodzie , którą zawsze chciałam, już od gimnazjum, kiedy zainteresowała mnie fotografia. Tyle lat, tyle wakacji, a wyszło dopiero teraz, szok.To, co mnie trzymało przed tym to chyba wizja innego dnia, kiedy wchodzę na inny tryb i potem szybko czuję zmęczenie na wieczór. Trudno, budzik o 4, całe 4 godziny snu, trochę zimno, bo to już sierpień, ale kurczę jaka zadowolona jestem. Jest to idealny czas dla takich amatorów fotografów jak ja, by zrobić jakąś super sesję. Nie, to nie to samo co południe, a nawet lepsze niż zachód.  Kompletna rosa na polu, wróciłam z butami mokrymi jak po praniu, potem przez godzinę grzałam stopy pod kocem. Teraz aż dziwnie mi jak to piszę, chyba z kilka lat temu ostatni raz pisałam tu taki throw- back z jakiegoś dnia.

I tak właśnie sobie wyobrażałam wakacje albo wyobrażam je sobie, jak oglądam takie ładne, inspirujące zdjęcia, czy teledyski na Yt. Tyle, że takie chwile trzeba samemu organizować i tworzyć.  To tak jakby oglądać piękne zdjęcia wakacyjne morza, zachodu, piasku, ulicy, wysokich budynków, kajaków i ananasów i wywieszać je na ścianie, po czym samemu cały dzień oglądać Netflixa. Dlaczego nie zbierać by własnych wspomnień i zdjęć? Bardzo polecam wam ogólnie takie niestandardowe pomysły, np wycieczki rowerowe nocą, czy pikniki gdzieś w terenie. To jednak coś innego niż wyjście na ciasto, lody, takie coś się rzadko robi. 

Pozdrawiam osoby młodsze, które niedługo zaczynają rok szkolny, pamiętajcie, że lato kończy się dopiero 23 września i jeżeli pogoda dopisze to można jeszcze trochę wyluzować. U mnie zawsze wrzesień to był taki długi powrót do innego trybu, dlatego był trochę połączony z wakacyjnym po lekcjach  oczywiście 

A czy Wam udało się kiedyś zrobić coś takiego albo myśleliście o tym?

Co niestandardowego zrobiliście w te wakacje?
Tymczasem wrzucam małą galerię zdjęć, mam nadzieję, że uda się im wetchnąć w was trochę wspomnień wakacji, ciepła i energii :)