Musisz zapomnieć

Ludzie dążą do tego, by w życiu było po prostu dobrze. Bez względu na to co ma się stać, co jest i co było. Po prostu trzeba sobie poradzić i iść do przodu. Brzmi to prosto i ładnie niczym równanie matematyczne 10x=100. Tyle, że sęk jest w tym, że przeszłość może nas silnie przywiązać do siebie, a te liny mogą okazać się nie do przerwania. To może się okazać konkretną przeszkodą dla nas. Myślisz, że jest jakikolwiek sposób na uwolnienie się?

Ile razy czytałeś tutaj, czy w innym miejscu porady na każdą sytuację życiową?  Nie uwierzysz jak wiele. Właściwie masz tak dobrą wiedzę, co powinieneś zrobić w tym momencie, że szok.

Dlaczego po każdej lekturze, po uzyskaniu odpowiedzi nie wdrożyłeś tego jeszcze w życie? Wiesz dlaczego? Dlatego, że życie nie jest opisane jednym wzorem i jednym sposobem.

Każdy problem ma mnóstwo przyczyn. Ma mnóstwo rozgałęzień i jeszcze innych pobocznych wątków.

Dlatego właśnie to, co dostajesz gdzieś może okazać się czymś niewystarczającym.

Okej, jesteśmy w temacie tej niepozornej, ale za to jakże przebiegłej przeszłości. Każda sytuacja na nas jakoś wpływa. Z każdego doświadczenia wyciągamy wnioski i lekcje, ale również ono coś w nas zmienia, w jakiś sposób narusza pewną strunę, przez co potem może być trudniej ruszyć. I w takim stanie to zostaje.

I właśnie z tego powodu nie powinniśmy wymuszać na sobie szybkich reakcji i nagłych zmian w naszym myśleniu. Zazwyczaj jest tak, że im szybciej chcemy coś zrobić to tym wolniej to nam wychodzi. Jeżeli się będziesz w każdej sytuacji pospieszał to nie nadążysz i tak to w pewnym momencie wróci i będzie ciągle wracać. Nie bójmy się dać sobie trochę czasu na opanowanie sytuacji. Myślę, że to jest to, co potrzebujemy. Czas.

My wiemy i widzimy wszystko, jak powinniśmy postąpić, żeby rzeczywiście rozwiązać coś dobrze. Jeżeli nie wiemy to prędzej, czy później się dowiemy nawet metodą prób i błędów. Ale fakt- ogarniemy to. Tylko musimy być na to rzeczywiście gotowi i dobrze nastawieni. Najważniejsze- musimy sami chcieć i wiedzieć co robimy, dlaczego i w jakim momencie. 

Każdy z nas jest inny. Każdy z nas odbiera każdą sytuację inaczej. Każdy z nas rozpamiętuje wszystko dłużej lub krócej. Myślę, że to powinniśmy w sobie i w innych uszanować.

Usuńmy wreszcie z naszej głowy pytanie: co jest z nami nie tak, że tak mamy, że tak reagujemy i tak działamy. Że jesteśmy wrażliwi, wolniejsi, uczuciowi. Wszystko jest z nami w porządku.

A czy Wy mieliście kiedykolwiek sytuację, gdy przeszłość wpływała na Waszą teraźniejszość?

Jak Wy sobie radzicie, by postawić kreskę dzielącą to,co było?