Wanna be another

Znacie to uczucie, kiedy zazdrościcie innym?

Chcemy wręcz być na ich miejscu.

Chcemy po prostu być nimi.

Patrzymy na innych i myślimy sobie: "ona/on to ma fajne życie, chciałabym być nią/nim"

Jednak uwierzcie, że nie ma takiej osoby, która jest bez problemów. 

Trudne do pomyślenia, ale ta wspaniała osoba nie musi być taka jak ją ty widzisz.

To co widzisz, może być tylko częścią jej, jej myśli czy uczuć.

Czasem po prostu nie potrafimy sami docenić siebie.

Patrzymy tylko sceptycznie, nie zauważamy pozytywnych rzeczy związanych z naszym otoczeniem.

Gdyby się zdarzyła ta sama dobra rzecz Tobie i komuś innemu, patrząc na inną osobę upewnilibyśmy się, że ona ma tak fajnie i wszystko się jej udaje. Ale patrząc na nas, to nawet nie zwrócilibyśmy uwagi na tą rzecz. Tak jakby nic dobrego nam się nie zdarzyło.

Większa ilość nastolatków zazdrości celebryta.

Chcą mieć taki talent, wygląd, popularność.

A czy ktoś patrzy na minusy tego?

Oni nie mają swojego życia, każda gazeta, dziennikarze się nimi interesują,

A może są tym zmęczeni?  Mają dość? Chcą wrócić do wcześniejszego życia?

Poza tym pamiętajcie, że nie ma rzeczy nieosiągalnej.

Jeżeli jest coś co zazdrościmy, to czemu samemu się o to nie postarać? 

Jest wiele sposobów, oprócz tylko chcenia być kimś innym.

A Wy co o tym sądzicie?

Chcielibyście kiedyś być kimś innym?